Dat allereerste rode besje. Glimmend geplukt. Op het puntje van je tong geplet. Een explosie van de zomer in je mond....
Dat er dus al rode beskes op een van ons struikske staat. Dolletjes.
hoppa
Toen hadden we dus 23 kleurrijke konijnen...
12 uur na deze foto wierpen we een blik uit ons slaapkamerraam en vroegen we ons af waarom de buren plots zoveel konijnen hadden loslopen, merkten we op dat ze verdacht veel op die van ons leken, en zagen we dat een kluns het poortje had laten openstaan...
wat volgde leek wel een slechte komedie. Met lakens, netten en dozen liepen we door onze wijk, wroeten we in struiken, vloekten tegen de grond en liepen er overal konijnen tussen ons benen door. 2 uur later hadden we er 21 terug. 24 uur later stond numero 22 te bedelen om binnen te mogen. 23 werd nooit teruggezien.
Beestjes houden, das goed voor uw conditie jom.. alst geen biggenrugby is, is het wel konijntje-pak.
Eindelijk, Episode 3
Dus: we hebben een boerderij, we hebben een beetje geld en ervaring en veel goesting.
Maar wat gaan we er mee doen?
In 1 zin: varkens kweken en bijen houden op een biologische scharrelmanier.
Van de 120ha dat het domein groot is hebben wij er 21 van in pacht. Enerzijds een deel loopgronden voor de varkens, waar ze kunnen scharrelen, spelen en slapen. Slapen in hutjes, we gaan ons niet vermoeien om stallen te bouwen.
Daarnaast dienen de beestjes te eten natuurlijk, en dat voeder dienen we zelf te kweken. En terwijl uw Boerken meteen Old-timer tractors ging zoeken en zich fluitend zijn velden ziet berijden, heeft uw Boerinneken eerder nachtmerries over die voederkweek. Het is immers geheel nieuw voor ons, het is een ander klimaat en andere gewassen die we hier gewend zijn. Maar geen paniek, alles komt altijd goed.
We gaan er werken met kemp, dat is al zeker. En agroforestry zegt ons al tijden iets, en volgens het bodemonderzoek en het klimaat zou het misschien wel geen slecht idee zijn het hier ook effectief toe te passen.
Al het overige moet eigenlijk nog (verder)worden bekeken. A l'aise hé, c'est wel la sud de la France!
Er zullen ook geen witte saaie beestjes rondhossen, maar zwarte, gevlekte en gestreepte varkens, oude rassen dus. We zijn daar nogal fan van...We gaan nog een keuze maken, of niet, tussen deze drie:
Le cul noir, le porc Gascon en porc Basque. De keuze hangt af van de smaak van het vlees, de mogelijkheid om aan biologische zeugen te geraken en of het ras bij ons past. In juli en augustus gaan we op prospectie bij boeren in de buurt.
De varkens zullen al wroetend en zwetend in de zunne mogen groeien, en wanneer ze slachtrijp zijn rijden we wekelijks 3 varkentjes naar Alès waar een bio-slachthuis is. En daarna sjeezen we ermee terug naar Barjac alwaar we worstjes draaien aan topsnelheid en koteletjes kappen tot we lamme armen hebben.
Het vleesj wordt verkocht aan de schoolkantine, op de markt en via pakketten. Allemaal rechtstreeks, korte keten enzo. Zoals het hoort eigenlijk.
De bijen mogen vliegen waar ze willen, maar als we biohoning willen verkopen zullen we in de bergen en op andere grote bioboerderijen moeten kruipen. We gaan er werken met warre-kastjes, die uw Boereken al driftig aan het fabriceren is.
En we willen heel erg graag ontzettend veel gaan Doen. Stichtende Dinges. Zoals Via Campesina, Conféderation Paysanne, Terre de Liens, Non-gaz de schiste, het nieuw landbouwbeleid en de ggo problematiek. Want het hangt allemaal zo hard samen, en het is moeilijk te verdedigen dat je "anders" wilt gaan boeren zonder daarbij het "grotere verhaal" te kennen.
Op onze blog zal je dus, hopelijk, niet alleen ons leven daar leren kennen, maar ook net dat ietsje meer.
De overige 99 ha worden verdeeld onder andere jonge boeren. Een kippenboer, een brouwer, een rundveehouder, een bakker-boer en een groentenboer. Een toffe bende boeren-zonder ervaring, maar allemaal even enthousiast. En Frans. Oelalala....
Volgende episode: We doen het niet alleen. Maar wie is ADDEARG dan wel?
Episode 0, Episode 1, Episode 2.
Maar wat gaan we er mee doen?
In 1 zin: varkens kweken en bijen houden op een biologische scharrelmanier.
Van de 120ha dat het domein groot is hebben wij er 21 van in pacht. Enerzijds een deel loopgronden voor de varkens, waar ze kunnen scharrelen, spelen en slapen. Slapen in hutjes, we gaan ons niet vermoeien om stallen te bouwen.
Daarnaast dienen de beestjes te eten natuurlijk, en dat voeder dienen we zelf te kweken. En terwijl uw Boerken meteen Old-timer tractors ging zoeken en zich fluitend zijn velden ziet berijden, heeft uw Boerinneken eerder nachtmerries over die voederkweek. Het is immers geheel nieuw voor ons, het is een ander klimaat en andere gewassen die we hier gewend zijn. Maar geen paniek, alles komt altijd goed.
We gaan er werken met kemp, dat is al zeker. En agroforestry zegt ons al tijden iets, en volgens het bodemonderzoek en het klimaat zou het misschien wel geen slecht idee zijn het hier ook effectief toe te passen.
Al het overige moet eigenlijk nog (verder)worden bekeken. A l'aise hé, c'est wel la sud de la France!
Er zullen ook geen witte saaie beestjes rondhossen, maar zwarte, gevlekte en gestreepte varkens, oude rassen dus. We zijn daar nogal fan van...We gaan nog een keuze maken, of niet, tussen deze drie:
Le cul noir, le porc Gascon en porc Basque. De keuze hangt af van de smaak van het vlees, de mogelijkheid om aan biologische zeugen te geraken en of het ras bij ons past. In juli en augustus gaan we op prospectie bij boeren in de buurt.
De varkens zullen al wroetend en zwetend in de zunne mogen groeien, en wanneer ze slachtrijp zijn rijden we wekelijks 3 varkentjes naar Alès waar een bio-slachthuis is. En daarna sjeezen we ermee terug naar Barjac alwaar we worstjes draaien aan topsnelheid en koteletjes kappen tot we lamme armen hebben.
Het vleesj wordt verkocht aan de schoolkantine, op de markt en via pakketten. Allemaal rechtstreeks, korte keten enzo. Zoals het hoort eigenlijk.
De bijen mogen vliegen waar ze willen, maar als we biohoning willen verkopen zullen we in de bergen en op andere grote bioboerderijen moeten kruipen. We gaan er werken met warre-kastjes, die uw Boereken al driftig aan het fabriceren is.
En we willen heel erg graag ontzettend veel gaan Doen. Stichtende Dinges. Zoals Via Campesina, Conféderation Paysanne, Terre de Liens, Non-gaz de schiste, het nieuw landbouwbeleid en de ggo problematiek. Want het hangt allemaal zo hard samen, en het is moeilijk te verdedigen dat je "anders" wilt gaan boeren zonder daarbij het "grotere verhaal" te kennen.
Op onze blog zal je dus, hopelijk, niet alleen ons leven daar leren kennen, maar ook net dat ietsje meer.
De overige 99 ha worden verdeeld onder andere jonge boeren. Een kippenboer, een brouwer, een rundveehouder, een bakker-boer en een groentenboer. Een toffe bende boeren-zonder ervaring, maar allemaal even enthousiast. En Frans. Oelalala....
Volgende episode: We doen het niet alleen. Maar wie is ADDEARG dan wel?
Episode 0, Episode 1, Episode 2.
Yogi says
Instant contentement (voor als het even tegenzit)
Bezig Bijtje
Abonneren op:
Posts (Atom)