De sensatie van het beleven




Het meemaken. Het niet moeten zien of lezen, maar zelf beleven. En daar dan keihard van genieten. Ik heb het nu niet over avontuurlijke reizen of een megagrote gebeurtenis. Maar de Kleine Dingskes van het dagdagelijkse leven hier op de boerderij die ons elke dag tonen dat boeren, voor ons, dé beste "job" ter wereld is.

Ten tijde van mijn kortstondig (de volle 3 maand) ambtenarenbestaan was daar ook wel het zotte beeld dat ik samen met 100en andere mensjes samen uit de stationspoort stroomde in een glazen wijk die 'savonds leeg staat. Maar dat was niet echt een sensationeel gevoel, eerder bevreemdend.

Hier op de boerderij is het een zoete aaneenrijging van Kleine Belevenissen, als een aardbeienslinger (met daartussenin een dikke vette rotte pruim ook ja).

Ik trachtte de voorbije dagen, mentaal, wat Dingskes op te schrijven, aan de binnenkant van mijn hersenpan. Ik probeer ze er nu van te schrapen, maar tlukt niet zo goed...
Maar het is eigenlijk contradictorisch, want vanaf het neergeschreven is, lijkt het zo banaal. Maar het beleven...

* De schapen in het verse (hoge) gras laten waarin de lammekes volledig verdwijnen. Opeens mekkert het gras.


* De kipkens vrijlaten en ze dan op een rijtje, met hun dikke konten achter Didier de haan, door de luzerne zien verdwijnen.

en ze zijn vertrokken!

1 achterkomerke, de rest is al 'teind vant baantje gekomen
* Dikke Brie, ons nijlpaard, een vers modderbad geven. Waarbij ze luid puffend en kreunend heen en weer zit te wiegen, met haar korte pootjes hulpeloos in de lucht. En dan die diepe diepe "modderzucht" van contentement- enkel dàn zuchten ze zo. (en dan flapt ze met haar oren en hang ik vol stinkende modder...)
de géweldige Marie die van verse modder geniet
en hop, het fototestel hing onder de modderspetters...

* Een snurkend varken. En een geeuwend konijn
* Slapende ganzen, 5 stuks naast elkaar, die 'snachts als lichtbakens in de hof liggen.
* Werken in de hof onder de geur van seringen.
* het geknor van kersverse biggetjes. Hen zien slapen op een hoopje van donzigbiggenvlees. De Voorzichtigheid dat eeen 250 kg zwaar varken opeens aan de dag weet te brengen met haar biggetjes, maar wel los met haar poot op uw blote teen gaan staan en niét bougeren.

Brie en kind
net geboren, veilig in hun "hol"

* Victoire de muilezel, die soms -kortstondige- allures heeft van een "great stallion". Ze positioneert zich dan met de snuit in de wind, wapperende manen, zonlicht dat zich over haar glanzende flanken laat glijden. En dan laat ze een knallende scheet en graast ze weer verder.
* Gaan kakken op de compostwc met een knorrend varken naast u.
* Op het "uitkijkpuntje" staan kijken "naar uw velden", zover je kan zien, en dan even later erdoorheen wandelen richting de schapen en de wind die met het hooi danst. En kunnen zeggen," dat is hier bij ons".


* Op de markt over graansoorten en hooitijden babbelen. En niet over de laatste flirt van de overbuurvrouw of de politiek.
* 'sochtends wakker worden, naar buiten gaan en de hemel zien stralen. En weten dat je er de ganse dag mag onder lopen. Vrijwel zorgeloos. (maar wel overwerkt, maar bon)
kudde schapen bij de zomerochtendstond

* Een collega over de vloer krijgen die zotcontent is met 3 beschimmelde hooibalen en een zakske paardenstaart.
* 2 handen vol ganzeneieren rapen. Met hier en daar een strootje tussen.
* 1000-instagrambeeldjes per dag zien passeren. En dat ge het niet zout geloven àls het een beeldje was.
* een koffietje drinken op een zelfgekozen uur onder een zelfgekozen bloeiende sleedoornstruik ergens op de 120 ha, en dan een slangenarend op 20 meter van u in de boom zien zitten. Ik zegtu: ge gelooft het niet mocht het in een film voorkomen, dan denkt u: opgezet spel!


* Het hoekje omlopen en de hop zien wegvliegen in de buurt van een spinnenorchis, zijn vlucht proberen te volgen maar afgeleid worden door de laatste rode wouwen en de eerste zwarte wouwen van het jaar die cirkelend boven Marceau zijn kippenkoten vliegen, plots gestoord worden door voorbijvliegende koningspages en uit je dagdroom ontwaken door de roep van de eerste bijeneters. Dagdagelijkse kost hier...


* boerenzwaluwkes op de draad, passeren met de fiets en ze zien wegvliegen. Naar de wei van Victoire om dan met wat haar naar het nest te gaan.
* De buurman die vol in de remmen moet gaan wegens een overstekende troep kippen.
en dan sjeest de buurman de hoek om....

* Met de beesten aan de wandel gaan. Een kudde schapen of een enkel varken (een zeug op weg naar Gaston). Gewoon rustig aan. Doorheen ons landschap. Tot ze nét voor het poortje rechtsomkeer maken en in een snelle draf er vandoorgaan en we 2 uur later terug bij af zijn, uitgeput en gefrustreerd.
 

 
 
 


Brie mag haren Lover gaan bezoeken

op weg!
 



Hoera, Gaston geraakt erop!


* Kriekenvroeg opstaan om te gaan maaien. In uw tractor over het lange veld rijden, de geur van versgemaaid gras en een opkomende zon.






Bijschrift toevoegen
* De volwassen chapen die het korte gras opzoeken, de lammekes die met hun kleine tandjes net aan de graszaadjes (op lange halmen) komen en die oppeuzelen.
* De haan Didier die in het gat van ons tuinmuur zit, als een ornament, uitkijkend over de vlakte en zijn vrouwen.
* De binnenplaats opkomen en een troep beestjes zien grazen, ganzen, kippen, Victoire. allemaal gezellig door elkaar. En dan passeert de buurman en placht een kip nét dat moment over te steken....
* bij avondval uw veld broyeren terwijl er een uur lang een vosje meeloopt met de tractor. En die dan met van die échte sprongetjes muizen uit het hooi vist. En dat onder een oranje zonsondergang. En dan blijven rijden tot het te donker wordt om het vosje nog te zien.
* Didier (die kan vliegen) die ons 'sochtends met gezwinde spoed komt halen om zijn vrouwen (die niet kunnen vliegen) buiten te laten.
* Fiston, het knuffelvarken, dat dagelijks zijn bedje maakt. Hij schraapt dan zorgvuldig al het dtro op een hoopje en kruipt er dan in. Als een gehaktbroodje op een bedje van sla dommelt hij dan vredig in.
* Een nest vers biggetjes dat samen drinkt bij de moeke, en die dan in slaap vallen, nog hangend aan de tepel. 

blijven drinken, ook al staa Moeder recht

* Pierke, haan 2 die bij de varkens leeft, die om 7 uur 'sochtends kordaat het kotje van Oreo binnenstapt en loeihard moeder en kinderen wakkerkraait. Elke dag opnieuw. En er dan vlug van door holt.
* Een lammekestweeling die samen drinkt bij de moeke, konten in de lucht en zwiepende staartjes.

bende lammekes

* varkens in siësta in de zomer. Als gestrande walrussen nuitgespreid in de schaduw, met geen stokken wakker te krijgen. En dezelfde bende in de winter, op een wanordelijke hoop van pootjes en oren in het stro om elkaar warmte te geven.
eindelijk avond, de varkens ontwaken uit hun siëst


En ga zo maar door.

Wij zijn zo verwend hier. Jommes toch.
Maar dat is iets wat we nu langzaamaan komen te beseffen. Nu we het licht een beetje doorheen die zware eiken zien. Het werk is er niet op geminderd, maar nu de eerste zotte jaren van de installatie achter de rug zijn, is er ruimte om eens rond te kijken. En dat doet dik veel deugd. Ik hoop van ganser harte dat ook u, lieve lezer, die ruimte hebt.

Zaaien, of toch een varkenspoging

Varkens lachen luidop met een grasmat. Dat is nu eenmaal eigen aan een varken. Met hun gevoelige maar reuzensterke wroetschijf transformeren ze in een mum van tijd een grasland om in een woestenij.
Wie kiezen er -bewust- voor om géén ring in hun neus te schieten. Bij ons mag een varken een varken zijn. Hun neus is ook meer dan alleen maar om te wroeten, daar dan een ring door te steken, toont alleen maar de onwil om varkens te leren kennen.
Bij ons komt er één moment van pauze in hun gewroet; de zomer. Wanneer onder de brandende zuiderzon de grond steenhard wordt en zelfs de varkens er niet meer door geraken. Dan staken ze het geploeg en liggen ze uitgeteld in de schaduw.
Maar die verschroeiende zuiderdzon, in combinatie met een zware kleigrond, weinig maar zeer overvloedige regenbuien en de varkens = een kale kleivlakte. In België haal je er dan de varkens af en staat er binnen de 2 maand weer een groene wildernis op, maar niet hier. Erosie, mineralenuitspoeling en overbemesting zijn dan de risico's die op de loer liggen. Om dat te vermijden zouden we de grond moeten her-inzaaien. Maar gras-zaad is erg duur, en we hebben voorlopig de tijd niet om de grond voor te bereiden om te zaaien. Ook moeten we de wei dan misntens 2 jaar varkens-vrij houden, die tijd hebben we niet. We zochten dus een snelle-efficiënte, varkensvriendelijke en goedkope manier.
Onze eerste poging dit jaar is het "zaai-eens-een-hooibaaltje-uit". 2 jaar geleden haalden we té laat het hooi binnen, en was er al erg veel gras in zaad gekomen. De schapen aten dit met lange tanen op, en op het eind van de winter bleef er een ruime voorraad over. Dat hebben we nu op een varkenswei uitgespreid. De toegevoegde organische massa, het zaad én de regen van vandaag hebben hopelijk het gewenste effect. We'll keep you posted!

Dé boerentip is dan dat je nét op dat moment de poort wijd openzet voor familie-en-vrienden. Met een (gesponserde) bbq als belofte werd het hier een klein Hooi-feestje.


De beschimmelde luzerne wordt klaargelegd om om de boomgaard uit te spreiden

baaltjes op de kar, en dan van de kar en dan uitspreiden maar!







varkens vinden altijd wel iets lekkers


rencontre tussen hond en varken



ondertussen even een knuffel









Met zijn gloednief mes alle touwtjes doorsnijden.






tklein boerke



de eenzame boer doet dapper alleen verder. maar de wei ligt wél vol hooi